Με έμπνευση τον Μαγκρίτ!
Ζωγραφίζουμε τον Διγενή Ακρίτα
οι καλτσοχιονάνθρωποι
Οι χιονάνθρωποι που φτιάξαμε από μία ..κάλτσα, με την κυρία Πόπη των Αγγλικών
Χριστούγεννα
3 Δεκεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Σήμερα ήταν η Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία .Με την αφορμή αυτή μιλήσαμε στην τάξη για τα δικαιώματα των Α.Μ.ΕΑ και αποφασίσαμε να κάνουμε αφίσες με αυτό το θέμα.Ενα παιδί ανέφερε ότι έχει ένα ημερολόγιο που οι ζωγραφιές ήταν φτιαχμένες με το στόμα ή με το πόδι από κάποιους καλλιτέχνες με αναπηρία.Τότε κάποιος άλλος μαθητής είχε την πολύ όμορφη ιδέα οι ζωγραφιές μας να γίνουν με αυτόν τον τρόπο.Αν και δυσκολευτήκαμε ,το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο και καταλάβαμε ότι αν κάποιος έχει θέληση μπορεί να νικήσει τις δυσκολιες και να κάνει πολλά αξιόλογα πράγματα.Στη συνέχεια κάποια παιδιά σκέφτηκαν να γράψουν τη δική τους μαντινάδα (με αφορμή μια άσκηση στο μάθημα της Γλώσσας ) με θέμα τα άτομα αυτά
Σήμερα ήταν η Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία .Με την αφορμή αυτή μιλήσαμε στην τάξη για τα δικαιώματα των Α.Μ.ΕΑ και αποφασίσαμε να κάνουμε αφίσες με αυτό το θέμα.Ενα παιδί ανέφερε ότι έχει ένα ημερολόγιο που οι ζωγραφιές ήταν φτιαχμένες με το στόμα ή με το πόδι από κάποιους καλλιτέχνες με αναπηρία.Τότε κάποιος άλλος μαθητής είχε την πολύ όμορφη ιδέα οι ζωγραφιές μας να γίνουν με αυτόν τον τρόπο.Αν και δυσκολευτήκαμε ,το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο και καταλάβαμε ότι αν κάποιος έχει θέληση μπορεί να νικήσει τις δυσκολιες και να κάνει πολλά αξιόλογα πράγματα.Στη συνέχεια κάποια παιδιά σκέφτηκαν να γράψουν τη δική τους μαντινάδα (με αφορμή μια άσκηση στο μάθημα της Γλώσσας ) με θέμα τα άτομα αυτά
"Σαν το σκύλο με τη γάτα ..."
Όξινη βροχή πέφτει στο δάσος
Μια φόρα κι ένα καιρό στη χώρα Πορταγγλία υπήρχε ένα μεγάλο και πανέμορφο δάσος.
Εκεί ζούσαν διάφορα ζώα όπως ο Βαν το φίδι, ο Κέμπριτς το λιοντάρι και ο Νάμεκ ο λύκος. Αυτή είναι μια ξεχωριστή παρέα.
Κάποια στιγμή οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί, σκέφτηκαν να κτίσουν πάνω σε μία μεγάλη έκταση κοντά στο δάσος, ένα εργοστάσιο που να παράγει απορρυπαντικά. Όμως δεν τους ένοιαξε τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον.
Καθώς λειτουργούσε αυτό το εργοστάσιο έβγαζε καυσαέρια που είχαν ρύπους (δηλαδή βλαβερές ουσίες).
Καθώς περνούσε ο καιρός, ο καπνός εξαπλωνόταν όλο και πιο πολύ. Ώσπου κάποια στιγμή άρχισε να πέφτει όξινη βροχή, δηλαδή το νερό μαζί με τις βλαβερές ουσίες που είπαμε πριν. Έτσι γεννιούνται παραμορφωμένα ζώα, δεν μεγαλώνουν άλλο τα δέντρα, ξεραίνεται η φύση και γενικά μολύνονται τα πάντα
Κάποια μέρα οι άνθρωποι σκέφτηκαν να πάνε μια εκδρομή να δουν το δάσος. Μόλις το έμαθαν τα ζώα, σκέφτηκαν να δημιουργήσουν μια θεατρική παράσταση με θέμα τι θα γινόταν στο μέλλον αν συνέχιζε να έπεφτε όξινη βροχή.
Όταν έφτασαν στο δάσος, τα ζώα τους καλωσόρισαν και τους είπαν να κάτσουν να δουν την παράσταση που τους είχαν ετοιμάσει. Τότε οι άνθρωποι είδαν ένα δάσος ξερό (με μαραμένα φυτά, λουλούδια και φύλλα), ζώα που τους έλειπε κάποιο μέρος του σώματος τους κ.α.
Τότε οι άνθρωποι κατάλαβαν ότι πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί το εργοστάσιο γιατί στο μέλλον θα συμβούν απίστευτα πράγματα, τόσο στο δάσος όσο και στους ίδιους.
Με τον καιρό άρχισε να ξαναδημιουργείται ένα χαρούμενο δάσος- όπως πρέπει να είναι. Έτσι ζήσαν τα ζώα καλά κι εμείς καλύτερα.
Ταξιάρχης
Κυκλαδίτικος ανεμόμυλος
Υπάρχουν διαφόρων ειδών ανεμόμυλοι. Λοιπόν εμείς σήμερα θα μιλήσουμε για τους κυκλαδίτικους. Οι κυκλαδίτικοι ανεμόμυλοι είναι πάνω από 600. Φυσικά όπως λέει και το όνομα τους βρίσκονται στις Κυκλάδες.
Είναι κατασκευασμένοι από πέτρα, τριώροφοι,κυλινδρικού σχήματος και η σκεπή έχει σχήμα κώνου η οποία είναι σκεπασμένη από βούρλα.
Με τον ανεμόμυλο μπορούμε να παράγουμε διάφορα χρήσιμα προϊόντα όπως: αλεύρι, κιμωλία, ταμπάκο, δημητριακά και ζωοτροφές.
Τα παλιά τα χρόνια οι ανεμόμυλοι ήταν πολύ σημαντικοί για τη ζωή των ανθρώπων, διότι τότε που δεν είχαν τα εργοστάσια για να είναι πιο εύκολο να παράγουν τα προϊόντα τους, είχαν τους ανεμόμυλους.
Οι άνθρωποι περνούσαν πολλές ώρες εκεί μέχρι να ετοιμαστεί το αλεύρι τους ή ότι άλλο ήθελαν. Για να περνάει η ώρα τους συζητούσαν τα νέα του χωριού, τα προβλήματα τους , αντάλλασσαν αστεία και πειράγματα κ.α.
Θα ήθελα πολύ να πάω στις Κυκλάδες να δω τους ανεμόμυλους που βρίσκονται εκεί και να μάθω ακόμα περισσότερα πράγματα γι’ αυτούς.
« ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»
Σήμερα θα σας διηγηθώ πως πέρασα το καλοκαίρι ’ γενικά ήταν ξεκούραστο και ξέγνοιαστο.
Τις περισσότερες μέρες καθόμουνα και φτιάχναμε παζλ, συναντιόμασταν με διάφορους φίλους μας και πηγαίναμε στην παραλία.
Για μία εβδομάδα έμεινα στη νονά μου. Κάθε μέρα πηγαίναμε για μπάνιο στην παραλία του Καστελίου και μετά πήγαινα στο γήπεδο της καλαθοσφαίρισης για να παίξω με τα παιδιά που είχα γνωρίσει.
Ένα βράδυ μαζί με την πνευματική μου αδελφή κι έναν φίλο της πήγαμε στη συναυλία του Βασίλη Καζούλη στα Νωπήγεια. Αυτόν τον τραγουδιστή δεν τον ήξερα αλλά όταν τον άκουσα κατάλαβα ότι διαφέρει εντελώς από κάποιους άλλους. Αυτή ήταν μια καινούρια εμπειρία για εμένα που άκουσα ένα ξεχωριστό τραγουδιστή.
Την επόμενη και τελευταία μέρα που έμεινα στη νονά μου πήγα μαζί με τους νέους φίλους μου φίλους στην καφετέρια και στα συγκρουόμενα.
Άλλα πράγματα που έκανα αυτό το καλοκαίρι ήταν να πηγαίνω να χορεύω σε κρητικές εκδηλώσεις μαζί με άλλα παιδιά του συλλόγου. Κάποιες φορές πήγαινα και βοηθούσα τον μπαμπά μου στον κήπο για να μην κάθομαι όλη την μέρα μέσα στο σπίτι.
Αυτές οι διακοπές θα μου μείνουν αξέχαστες, μακάρι να περάσω τόσο καλά και το επόμενο καλοκαίρι.
<<Η επίσκεψη μας στο μουσείο σύγχρονης τέχνης-ελαιουργείο>>
Την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015 η Ε’ και ΣΤ’ τάξεις σχολείου Βουκολιώνεπισκεφτήκαμε το μουσείο σύγχρονης τέχνης-ελαιουργείο, στο Δρομόνερο νομού Χανίων. Λειτουργεί εκεί που κάποτε στεγαζόταν λιοτρίβι του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζυμπραγού, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί το 1980.
Το ελαιουργείο το εγκαταστήσανε με πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες και διάφορα πράγματα σύγχρονης τέχνης και φιλοξενίας. Έργα πολλών καλλιτεχνών παρουσιάζονται στο μουσείο, κάποιοι απ’ αυτούς είναι οι εξής: Δημήτρης Αντωνίτσης, Μαρία Κοκκίνη, Γιάννης Λασηθιωτάκης, Χρήστος Μποκόρος , Ηλίας Παπαηλιάκης, Αντωνία Παπατζανάκη, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Χρήστος Τσουμπλέκας, Αχιλλέας Φακιόλας, Άγγελος Αντωνόπουλος και ΒάσοΚατάκη.
Η Νατάσα Καρακατσάνη τράβηξε φωτογραφίες από φτωχά παιδιά που μετανάστευσαν στην Ελλάδα, από πολύ μακρινές χώρες και πόλεις όπως: η Βουδαπέστη και η Αίγυπτος.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όταν μπήκαμε μέσα πήγαμε σε μία αίθουσα που είχε φωτογραφίες από τη Νατάσα Καρακατσάνη παιδιών που μετανάστευσαν στην Ελλάδα. Καθώς μετανάστευαν αυτά τα παιδιά έχασαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους και γενικά όσους συγγενείς μετανάστευαν μαζί τους. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες θα δείτε ότι έχουν υπολογιστές, κινητά, ακουστικά, αλλά μην παραξενευτείτε. Διότι οι άνθρωποι που κατοικούν στην Ελλάδα τους πήγαιναν όλα αυτά τα πράγματα για να τους βοηθήσουν να ζουν καλύτερα και πιο εύκολα στην πατρίδα μας.
Κατόπιν μπήκαμε στην διπλανή αίθουσα όπου είχε πίνακες ζωγραφικής, μηχανήματα από το εργοστάσιο και έπιπλα φιλοξενίας. Ένας πίνακας είχε γραμμένο ένα κομματάκι από την Ομήρου Ιλιάδα, όπου αυτό το κομμάτι είχε σχέση με τη φιλοξενία και έβγαινε ένα δίδαγμα γι’ αυτή. Υπήρχε ένα έπιπλο όπου είχε γλυκό του κουταλιού βύσσινο κι ένα ποτήρι νερό. Αυτό μας δείχνει ότι όταν ένας μετανάστης έρθει και μας χτυπά το κουδούνι, εμείς τον καλωσορίζουμε και του λέμε να κάτσει μετά τον κερνάμε λίγο γλυκό του κουταλιού όπως έκαναν στα παλαιότερα χρόνια και ένα ποτήρι νερό. Ενώ στην πραγματικότητα μετά από λίγο του λέμε να φύγει από την χώρα μας.
Τέλος ξαναπήγαμε στην αίθουσα με τις φωτογραφίες και μας έδωσαν να κάνουμε ένα τεστ βασισμένο σε αυτά που μας είχανε πει. Ο λόγος που μας το δώσανε ήταν για να δουν ποιοι παρακολουθούσανε την ώρα που μας παρουσίαζαν τις εκθέσεις και τι καταλάβαμε εμείς.
Σε αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή πέρασα πολύ ωραίακαι χάρηκα που έμαθα πολλά πράγματα για τους πρόσφυγες. Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω. Αντίο σας.
Ο Πινόκιο μετά από 5 χρόνια κάνει φίλους στο σχολείο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό, ξύλινο ανθρωπάκι, όπου εδώ και 5 χρόνια δεν είχε κανέναν φίλο. Αυτό το παιδί το λέγανε Πινόκιο. Ο ΠΙνόκιο πήγαινε στο δημοτικό σχολείο Τζουράσικ Παρκ. Εκεί κανένα παιδί δεν υπήρχε που να μην έχει ούτε έναν φίλο. Μάλλον ο Πινόκιο ήταν μια εξαίρεση, αλλά κάποια μέρα ένα παιδί τον πλησίασε και του είπε:
-Θες να γίνουμε φίλοι;
-Εννοείτε, απάντησε πετώντας απ’ τη χαρά του ο Πινόκιο που επιτέλους κάποιος ήθελε να γίνει φίλος μαζί του.
Αυτό το παιδί ήμουν εγώ, ο Ταξιάρχης. Σιγά-σιγά ο Πινόκιο έκανε κι άλλους πολλούς φίλους. Κάποια στιγμή έκανε παρέα με όλο το σχολείο! Αλλά ο καλύτερος του φίλους ήμουν εγώ.
Μια μέρα μαζί με τα αγόρια της τάξης παίξαμε ένα παιχνίδι.Όμως κάποια παιδιά έκαναν βλακείες και Ο Πινόκιο κατηγόρησε εμένα άδικα! Ήμουν πολύ σίγουρος ότι δεν έκανα εγώ βλακείες. Τότε στεναχωρήθηκα πολύ που ο Πινόκιο νόμιζε ότι ήμουν εγώ η αιτία που χάλασε το παιχνίδι μας .Φαντάζομαι θα είχε καταλάβει ότι είπε ένα μεγάλο ψέμα. Την άλλη μέρα όταν τον είδα είχε μια τεράστια και ίσια μύτη. όλοι τον ρωτούσαμε:
-Τι έπαθες;
-Χθες είπα ψέματα ότι έφταιγε ο Ταξιάρχης και έτσι η μύτη μου μεγάλωσε, είπε ντροπιασμένος.
Κατάλαβε ότι έπρεπε να πει την αλήθεια και όχι να με κατηγορεί άδικα! Τότε όλοι καταλάβαμε ότι το ψέμα μπορεί να δημιουργήσει μια τεράστια παρεξήγηση. Μετά από λίγο ο Πινόκιο μου ζήτησε συγγνώμη. Φυσικά εγώ τον συγχωρέσα και γίναμε ξανά κολλητοί φίλοι.
Έτσι ζήσαν αυτοί καλά και ο Πινόκιο καλύτερα.
<<Οδηγίες για να έρθεις σπίτι μου>>
Βασίλη, αγαπημένε μου φίλε, σε περιμένω πως και πώς να έρθεις σπίτι μου να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες, όπως: να πάμε για ποδήλατο, να κάνουμε τρέξιμο και να πάμε στην παραλία να κολυμπήσουμε. Λοιπόν θα σου πω τον δρόμο. Πρόσεξε:
Πρώτον θα βγεις από τα Χανιά και θα πας στην διασταύρωση για τον Κόμβο των Μουρνιών, θα στρίψεις δεξιά και θα μπεις στη νέα εθνική οδό. Θα συναντήσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής τον Κόμβο του Πλατανιά. Εσύ όμως δεν θα στρίψεις εκεί. Θα συνεχίσεις κανονικά τον δρόμο σου για άλλα 5’. Τώρα στα δεξιά σου θα συναντήσεις μια ταμπέλα που γράφειΚόμβος του Ταυρονίτη. Εκεί θα βγεις από την εθνική και ακριβός απέναντι βλέπεις ένα μεγάλο κτήριο. Κατόπιν θα στρίψεις αριστερά ευθεία. Θα ξαναβγείς σε άλλη μια διασταύρωση όπου στα δεξιά θα δεις μια καφετέρια και στα αριστερά ένα παλιό σπίτι, όπου εσύ θα στρίψεις από εκείνη τη μεριά. Τέλος θα στρίψεις ξανά αριστερά και θα συνεχίσεις ευθεία πάνω. Θα δεις ένα σπίτι απέναντι από ένα συνεργείο για τρακτέρ όπου αυτό είναι το δικό μου.
Σε περιμένω με ανυπομονησία να κάνουμε πολλές και διάφορες δραστηριότητες όπως σου ανέφερα στην αρχή. Σε αφήνω γεια σου.
ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ
Το σινικό τείχος κατασκευάστηκε για να προστατευτεί η Κίνα από τους εχθρούς της. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Αλλά η σημερινή του μορφή οφείλεται στη δυναστεία Μινγκ. Το συνολικό μήκος του τείχους είναι 8850χλμ.
Το τείχος αυτό κατασκευάστηκε από ασβεστόλιθο και από εξορηγμένο γρανίτη ή πυρότουβλο. Η συγκόλληση γινόταν με ένα κολλώδες μείγμα ρυζιού και ασπραδιού αυγών. Σε ερημικές περιοχές που δεν υπήρχαν οικοδομικά υλικά ο τείχος κατασκευάζονταν από απορρίμματα που τοποθετούσαν ανάμεσα σε κομμάτια ξύλου.
Σε κάθε τείχος είχαν φτιάξει ένα παρατηρητήριο ειδικά φτιαγμένο έτσι ώστε να μπερδεύονται αυτοί που ήθελαν να επιτεθούν.
Ταξιάρχης πηγή Βικιπαίδια
Την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015 η Ε’ και ΣΤ’ τάξεις σχολείου Βουκολιώνεπισκεφτήκαμε το μουσείο σύγχρονης τέχνης-ελαιουργείο, στο Δρομόνερο νομού Χανίων. Λειτουργεί εκεί που κάποτε στεγαζόταν λιοτρίβι του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζυμπραγού, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί το 1980.
Το ελαιουργείο το εγκαταστήσανε με πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες και διάφορα πράγματα σύγχρονης τέχνης και φιλοξενίας. Έργα πολλών καλλιτεχνών παρουσιάζονται στο μουσείο, κάποιοι απ’ αυτούς είναι οι εξής: Δημήτρης Αντωνίτσης, Μαρία Κοκκίνη, Γιάννης Λασηθιωτάκης, Χρήστος Μποκόρος , Ηλίας Παπαηλιάκης, Αντωνία Παπατζανάκη, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Χρήστος Τσουμπλέκας, Αχιλλέας Φακιόλας, Άγγελος Αντωνόπουλος και ΒάσοΚατάκη.
Η Νατάσα Καρακατσάνη τράβηξε φωτογραφίες από φτωχά παιδιά που μετανάστευσαν στην Ελλάδα, από πολύ μακρινές χώρες και πόλεις όπως: η Βουδαπέστη και η Αίγυπτος.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όταν μπήκαμε μέσα πήγαμε σε μία αίθουσα που είχε φωτογραφίες από τη Νατάσα Καρακατσάνη παιδιών που μετανάστευσαν στην Ελλάδα. Καθώς μετανάστευαν αυτά τα παιδιά έχασαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους και γενικά όσους συγγενείς μετανάστευαν μαζί τους. Αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες θα δείτε ότι έχουν υπολογιστές, κινητά, ακουστικά, αλλά μην παραξενευτείτε. Διότι οι άνθρωποι που κατοικούν στην Ελλάδα τους πήγαιναν όλα αυτά τα πράγματα για να τους βοηθήσουν να ζουν καλύτερα και πιο εύκολα στην πατρίδα μας.
Κατόπιν μπήκαμε στην διπλανή αίθουσα όπου είχε πίνακες ζωγραφικής, μηχανήματα από το εργοστάσιο και έπιπλα φιλοξενίας. Ένας πίνακας είχε γραμμένο ένα κομματάκι από την Ομήρου Ιλιάδα, όπου αυτό το κομμάτι είχε σχέση με τη φιλοξενία και έβγαινε ένα δίδαγμα γι’ αυτή. Υπήρχε ένα έπιπλο όπου είχε γλυκό του κουταλιού βύσσινο κι ένα ποτήρι νερό. Αυτό μας δείχνει ότι όταν ένας μετανάστης έρθει και μας χτυπά το κουδούνι, εμείς τον καλωσορίζουμε και του λέμε να κάτσει μετά τον κερνάμε λίγο γλυκό του κουταλιού όπως έκαναν στα παλαιότερα χρόνια και ένα ποτήρι νερό. Ενώ στην πραγματικότητα μετά από λίγο του λέμε να φύγει από την χώρα μας.
Τέλος ξαναπήγαμε στην αίθουσα με τις φωτογραφίες και μας έδωσαν να κάνουμε ένα τεστ βασισμένο σε αυτά που μας είχανε πει. Ο λόγος που μας το δώσανε ήταν για να δουν ποιοι παρακολουθούσανε την ώρα που μας παρουσίαζαν τις εκθέσεις και τι καταλάβαμε εμείς.
Σε αυτήν την εκπαιδευτική εκδρομή πέρασα πολύ ωραίακαι χάρηκα που έμαθα πολλά πράγματα για τους πρόσφυγες. Θα ήθελα πολύ να ξαναπάω. Αντίο σας.
Ο Πινόκιο μετά από 5 χρόνια κάνει φίλους στο σχολείο
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό, ξύλινο ανθρωπάκι, όπου εδώ και 5 χρόνια δεν είχε κανέναν φίλο. Αυτό το παιδί το λέγανε Πινόκιο. Ο ΠΙνόκιο πήγαινε στο δημοτικό σχολείο Τζουράσικ Παρκ. Εκεί κανένα παιδί δεν υπήρχε που να μην έχει ούτε έναν φίλο. Μάλλον ο Πινόκιο ήταν μια εξαίρεση, αλλά κάποια μέρα ένα παιδί τον πλησίασε και του είπε:
-Θες να γίνουμε φίλοι;
-Εννοείτε, απάντησε πετώντας απ’ τη χαρά του ο Πινόκιο που επιτέλους κάποιος ήθελε να γίνει φίλος μαζί του.
Αυτό το παιδί ήμουν εγώ, ο Ταξιάρχης. Σιγά-σιγά ο Πινόκιο έκανε κι άλλους πολλούς φίλους. Κάποια στιγμή έκανε παρέα με όλο το σχολείο! Αλλά ο καλύτερος του φίλους ήμουν εγώ.
Μια μέρα μαζί με τα αγόρια της τάξης παίξαμε ένα παιχνίδι.Όμως κάποια παιδιά έκαναν βλακείες και Ο Πινόκιο κατηγόρησε εμένα άδικα! Ήμουν πολύ σίγουρος ότι δεν έκανα εγώ βλακείες. Τότε στεναχωρήθηκα πολύ που ο Πινόκιο νόμιζε ότι ήμουν εγώ η αιτία που χάλασε το παιχνίδι μας .Φαντάζομαι θα είχε καταλάβει ότι είπε ένα μεγάλο ψέμα. Την άλλη μέρα όταν τον είδα είχε μια τεράστια και ίσια μύτη. όλοι τον ρωτούσαμε:
-Τι έπαθες;
-Χθες είπα ψέματα ότι έφταιγε ο Ταξιάρχης και έτσι η μύτη μου μεγάλωσε, είπε ντροπιασμένος.
Κατάλαβε ότι έπρεπε να πει την αλήθεια και όχι να με κατηγορεί άδικα! Τότε όλοι καταλάβαμε ότι το ψέμα μπορεί να δημιουργήσει μια τεράστια παρεξήγηση. Μετά από λίγο ο Πινόκιο μου ζήτησε συγγνώμη. Φυσικά εγώ τον συγχωρέσα και γίναμε ξανά κολλητοί φίλοι.
Έτσι ζήσαν αυτοί καλά και ο Πινόκιο καλύτερα.
<<Οδηγίες για να έρθεις σπίτι μου>>
Βασίλη, αγαπημένε μου φίλε, σε περιμένω πως και πώς να έρθεις σπίτι μου να κάνουμε διάφορες δραστηριότητες, όπως: να πάμε για ποδήλατο, να κάνουμε τρέξιμο και να πάμε στην παραλία να κολυμπήσουμε. Λοιπόν θα σου πω τον δρόμο. Πρόσεξε:
Πρώτον θα βγεις από τα Χανιά και θα πας στην διασταύρωση για τον Κόμβο των Μουρνιών, θα στρίψεις δεξιά και θα μπεις στη νέα εθνική οδό. Θα συναντήσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής τον Κόμβο του Πλατανιά. Εσύ όμως δεν θα στρίψεις εκεί. Θα συνεχίσεις κανονικά τον δρόμο σου για άλλα 5’. Τώρα στα δεξιά σου θα συναντήσεις μια ταμπέλα που γράφειΚόμβος του Ταυρονίτη. Εκεί θα βγεις από την εθνική και ακριβός απέναντι βλέπεις ένα μεγάλο κτήριο. Κατόπιν θα στρίψεις αριστερά ευθεία. Θα ξαναβγείς σε άλλη μια διασταύρωση όπου στα δεξιά θα δεις μια καφετέρια και στα αριστερά ένα παλιό σπίτι, όπου εσύ θα στρίψεις από εκείνη τη μεριά. Τέλος θα στρίψεις ξανά αριστερά και θα συνεχίσεις ευθεία πάνω. Θα δεις ένα σπίτι απέναντι από ένα συνεργείο για τρακτέρ όπου αυτό είναι το δικό μου.
Σε περιμένω με ανυπομονησία να κάνουμε πολλές και διάφορες δραστηριότητες όπως σου ανέφερα στην αρχή. Σε αφήνω γεια σου.
ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ
Το σινικό τείχος κατασκευάστηκε για να προστατευτεί η Κίνα από τους εχθρούς της. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 7ο αιώνα π.Χ. Αλλά η σημερινή του μορφή οφείλεται στη δυναστεία Μινγκ. Το συνολικό μήκος του τείχους είναι 8850χλμ.
Το τείχος αυτό κατασκευάστηκε από ασβεστόλιθο και από εξορηγμένο γρανίτη ή πυρότουβλο. Η συγκόλληση γινόταν με ένα κολλώδες μείγμα ρυζιού και ασπραδιού αυγών. Σε ερημικές περιοχές που δεν υπήρχαν οικοδομικά υλικά ο τείχος κατασκευάζονταν από απορρίμματα που τοποθετούσαν ανάμεσα σε κομμάτια ξύλου.
Σε κάθε τείχος είχαν φτιάξει ένα παρατηρητήριο ειδικά φτιαγμένο έτσι ώστε να μπερδεύονται αυτοί που ήθελαν να επιτεθούν.
Ταξιάρχης πηγή Βικιπαίδια
ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΝΤΣΙ
Ο Λεονάρντο ντα βίντσι ολόκληρο το όνομα του είναι Leonardo di ser Piero da Vinci. Eίναι ένας απ’ τους αγαπημένους μου ζωγράφους. Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 έως τις 2 Μαΐου 1519. Ήταν ένα Ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης, επιστήμονας και γιατρός που είχε ζήσει την περίοδο της αναγέννησης. Ο Λεονάρντο ντα βίντσι θεωρείται μια ιδιοφυής προσωπικότητα.
Τα πιο διάσημα έργα του είναι η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός δείπνος. Είχε μεγαλώσει με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας. Όπου από πολύ μικρή ηλικία είχε δείξει δείγματα της ευφυΐας του και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Όταν ήταν 14 ετών στάλθηκε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερρόκκιο. Το 1502 ταξίδεψε με τον Καίσαρα Βοργία στην και άνω Ιταλία με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Στις 23 Απριλίου του 1519 σύνταξε τη διαθήκη του και στις 21 Μαΐου στο Κλου της Γαλλίας πέθανε.
Μακάρι να ζούσε ακόμα ο Λεονάρντο ντι σε Πιαρό ντα Βίντσι και να έκανε ακόμα τους τόσο εκπληκτικούς του πίνακες.
Ο Λεονάρντο ντα βίντσι ολόκληρο το όνομα του είναι Leonardo di ser Piero da Vinci. Eίναι ένας απ’ τους αγαπημένους μου ζωγράφους. Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 έως τις 2 Μαΐου 1519. Ήταν ένα Ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης, μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης, επιστήμονας και γιατρός που είχε ζήσει την περίοδο της αναγέννησης. Ο Λεονάρντο ντα βίντσι θεωρείται μια ιδιοφυής προσωπικότητα.
Τα πιο διάσημα έργα του είναι η Μόνα Λίζα και ο Μυστικός δείπνος. Είχε μεγαλώσει με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας. Όπου από πολύ μικρή ηλικία είχε δείξει δείγματα της ευφυΐας του και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Όταν ήταν 14 ετών στάλθηκε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερρόκκιο. Το 1502 ταξίδεψε με τον Καίσαρα Βοργία στην και άνω Ιταλία με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα και μηχανικού. Στις 23 Απριλίου του 1519 σύνταξε τη διαθήκη του και στις 21 Μαΐου στο Κλου της Γαλλίας πέθανε.
Μακάρι να ζούσε ακόμα ο Λεονάρντο ντι σε Πιαρό ντα Βίντσι και να έκανε ακόμα τους τόσο εκπληκτικούς του πίνακες.
Η ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΓΙΓΑΝΤΙΟΧΩΡΑΣ
Η Γιγαντιοχώρα ανακαλύφθηκε το 100600π.Χ. ΟΙ πληροφορίες ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα απ’ τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτη.
Η Γιγαντιοχώρα είχε τεράστια έκταση. Ήταν σαν ολόκληρη η Αμερική και η Αφρική μαζί. Βρισκόταν στον Ινδικό ωκεανό.
Είχε πολλούς ποταμούς, πολλές λίμνες, χιλιάδες παραλίες και διάφορα δάση. Ακόμα είχε όλα τα μέταλλα, είχε πολύ περίεργες πέτρες, γενικά εκείνη η χώρα είχε ότι μπορούσε να φανταστεί οποιοσδήποτε.
Οι αρχαιολόγοι στα απομεινάρια της κατεστραμμένης αυτής χώρας βρήκαν αρχαία κείμενα, χαραγμένα πάνω σε πλάκες όπου μαρτυρούσαν την ιστορία εκείνου του τόπου και τον σπουδαίο πολιτισμό του.
Ακόμα οι αρχαιολόγοι με μελέτες που έκαναν ανακάλυψαν πως εκείνη η χώρα είχε καταστραφεί το 600π.Χ περίπου, από έναν μεγάλο σεισμό που προκάλεσε την έκρηξη ηφαιστείου όπου υπήρχε στην περιοχή. Μερικά κομμάτια είχαν μείνει μόνο από ότι υπήρχε στην Γιγαντιοχώρα. Όλα τα υπόλοιπα είχαν γίνει πέτρα.
Τόσο άσχημο τέλος είχε αυτή η τεράστια πανέμορφη και πλούσια χώρα!!! Αντίο σας.
Ταξιάρχης
Η Γιγαντιοχώρα ανακαλύφθηκε το 100600π.Χ. ΟΙ πληροφορίες ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα απ’ τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτη.
Η Γιγαντιοχώρα είχε τεράστια έκταση. Ήταν σαν ολόκληρη η Αμερική και η Αφρική μαζί. Βρισκόταν στον Ινδικό ωκεανό.
Είχε πολλούς ποταμούς, πολλές λίμνες, χιλιάδες παραλίες και διάφορα δάση. Ακόμα είχε όλα τα μέταλλα, είχε πολύ περίεργες πέτρες, γενικά εκείνη η χώρα είχε ότι μπορούσε να φανταστεί οποιοσδήποτε.
Οι αρχαιολόγοι στα απομεινάρια της κατεστραμμένης αυτής χώρας βρήκαν αρχαία κείμενα, χαραγμένα πάνω σε πλάκες όπου μαρτυρούσαν την ιστορία εκείνου του τόπου και τον σπουδαίο πολιτισμό του.
Ακόμα οι αρχαιολόγοι με μελέτες που έκαναν ανακάλυψαν πως εκείνη η χώρα είχε καταστραφεί το 600π.Χ περίπου, από έναν μεγάλο σεισμό που προκάλεσε την έκρηξη ηφαιστείου όπου υπήρχε στην περιοχή. Μερικά κομμάτια είχαν μείνει μόνο από ότι υπήρχε στην Γιγαντιοχώρα. Όλα τα υπόλοιπα είχαν γίνει πέτρα.
Τόσο άσχημο τέλος είχε αυτή η τεράστια πανέμορφη και πλούσια χώρα!!! Αντίο σας.
Ταξιάρχης
<< Η χαμένη Στερμίνα >>
Η Στερμίνα βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό. Το 8.999π.Χ Έγινε ένας σεισμός 6ρίχτερ. Το
9.004π.Χ ένας σεισμός 9ρίχτερ χτύπησε στην θάλασσα, έτσι προκάλεσε ένα μεγάλο
τσουνάμι με ύψος 13μέτρα. Χιλιάδες σπίτια κατέρρευσαν, 600 άνθρωποι τραυματίστηκαν
και 1.200 πέθαναν. Τα πελώρια κύματα κάλυψαν το νησί, ισοπεδώθηκαν όλα και τόνοι λάσπης
κάλυψαν τα πάντα.
Η επόμενη μέρα ήταν χειρότερη όταν αποκαλύφθηκε το μέγεθος της καταστροφής. Υπήρχαν
πτώματα κάτω από ερείπια, παιδιά που ζητούσαν βοήθεια και άνθρωποι που πεινούσαν. Έτσι
αναγκάστηκαν να φύγουν. Όλα τα Μ.Μ.Ε Ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα. Όλοι οι άνθρωποι
στεναχωρήθηκαν πολύ γιατί ήταν ένα πολύ ωραίο νησί και γιαυτό φρόντισαν να βοηθήσουν
κι αυτοί, με όποιον τρόπο μπορούσαν.
40.000 βιβλία και άρθρα έχουν γραφτεί για το νησί και οι άνθρωποι ακόμη πιστεύουν ότι είναι
ένα παραμύθι ή μία πραγματική ιστορία.
Μαριάννα
Η Στερμίνα βρίσκεται στον Ινδικό ωκεανό. Το 8.999π.Χ Έγινε ένας σεισμός 6ρίχτερ. Το
9.004π.Χ ένας σεισμός 9ρίχτερ χτύπησε στην θάλασσα, έτσι προκάλεσε ένα μεγάλο
τσουνάμι με ύψος 13μέτρα. Χιλιάδες σπίτια κατέρρευσαν, 600 άνθρωποι τραυματίστηκαν
και 1.200 πέθαναν. Τα πελώρια κύματα κάλυψαν το νησί, ισοπεδώθηκαν όλα και τόνοι λάσπης
κάλυψαν τα πάντα.
Η επόμενη μέρα ήταν χειρότερη όταν αποκαλύφθηκε το μέγεθος της καταστροφής. Υπήρχαν
πτώματα κάτω από ερείπια, παιδιά που ζητούσαν βοήθεια και άνθρωποι που πεινούσαν. Έτσι
αναγκάστηκαν να φύγουν. Όλα τα Μ.Μ.Ε Ασχολήθηκαν με αυτό το θέμα. Όλοι οι άνθρωποι
στεναχωρήθηκαν πολύ γιατί ήταν ένα πολύ ωραίο νησί και γιαυτό φρόντισαν να βοηθήσουν
κι αυτοί, με όποιον τρόπο μπορούσαν.
40.000 βιβλία και άρθρα έχουν γραφτεί για το νησί και οι άνθρωποι ακόμη πιστεύουν ότι είναι
ένα παραμύθι ή μία πραγματική ιστορία.
Μαριάννα
Ταξιδεύοντας στην Σπάρτη του Λεωνίδα.
Η χρονομηχανή ξεκίνησε, με προορισμό την Σπάρτη την εποχή που βασιλιάς της ήταν ο Λεωνίδας.
Ο Λεωνίδας ήταν ένας αρχαίος, πολύ σπουδαίος πολεμιστής. Γι’ αυτό τον είχαν βάλει και βασιλιά της Σπάρτης. Είχε συνεργαστεί με τους Αθηναίους οι οποίοι προσπαθούσαν να αποκρούσουν τους Πέρσες από τα εδάφη τους.
Αυτά ξέρουμε από έρευνες των αρχαιολόγων και επειδή δεν είμαστε σίγουροι πως όλα είναι αλήθεια, Θα ήθελα να ταξιδέψω με μια χρονομηχανή στο παρελθόν για να δω τι είχε γίνει.
Συγκεκριμένα θα ήθελα να συναντήσω τον Λεωνίδα από κοντά, για να μάθω τον τρόπο σκέψης του. Διότι είχε κάνει πολύ έξυπνες κινήσεις όταν συνεργαζόταν με τους Αθηναίους για να διώξουν τους Πέρσες. Όπως για παράδειγμα στη μάχη που έγινε στο στενό των Θερμοπύλων. Εμείς οι Έλληνες που είμασταν λίγοι μπορούσαμε οι πιο πολλοί να περάσουμε εκεί πέρα, ενώ οι Πέρσες χιλιάδες, πέρναγαν λίγοι-λίγοι και τους σκοτώναμε.
Παρόλο που έχουνε περάσει τόσα χρόνια έχει μείνει στην ιστορία η φράσει <<μολών λαβέ >>, δηλαδή έλα να τα πάρεις, όπου την είχε πει στον Ξέρξη τον βασιλιά των Περσών όταν εκείνος του είπε πριν την μάχη των Θερμοπύλων <<παραδοθείτε και δώστε μας τα εδάφη σας, δεν έχετε καμία ελπίδα>>.
Ο Λεωνίδας στον πόλεμο αυτόν όχι μόνο δεν παραδόθηκε αλλά έδωσε και την ζωή του. Αυτό μα δείχνει την αυτοθυσία και τον ηρωισμό του Λεωνίδα.
Θα ήθελα εκτός από πολεμιστές να γνωρίσω και πολύ σπουδαίους φιλόσοφους, όπως τον Σωκράτη αλλά αυτό θα γίνει στο επόμενο ταξίδι στο παρελθόν στην αρχαία Αθήνα. Προς το παρόν θα πάμε στην εποχή που ζούσε ο Λεωνίδας
Αντίο σας.Ταξιάρχης
Η χρονομηχανή ξεκίνησε, με προορισμό την Σπάρτη την εποχή που βασιλιάς της ήταν ο Λεωνίδας.
Ο Λεωνίδας ήταν ένας αρχαίος, πολύ σπουδαίος πολεμιστής. Γι’ αυτό τον είχαν βάλει και βασιλιά της Σπάρτης. Είχε συνεργαστεί με τους Αθηναίους οι οποίοι προσπαθούσαν να αποκρούσουν τους Πέρσες από τα εδάφη τους.
Αυτά ξέρουμε από έρευνες των αρχαιολόγων και επειδή δεν είμαστε σίγουροι πως όλα είναι αλήθεια, Θα ήθελα να ταξιδέψω με μια χρονομηχανή στο παρελθόν για να δω τι είχε γίνει.
Συγκεκριμένα θα ήθελα να συναντήσω τον Λεωνίδα από κοντά, για να μάθω τον τρόπο σκέψης του. Διότι είχε κάνει πολύ έξυπνες κινήσεις όταν συνεργαζόταν με τους Αθηναίους για να διώξουν τους Πέρσες. Όπως για παράδειγμα στη μάχη που έγινε στο στενό των Θερμοπύλων. Εμείς οι Έλληνες που είμασταν λίγοι μπορούσαμε οι πιο πολλοί να περάσουμε εκεί πέρα, ενώ οι Πέρσες χιλιάδες, πέρναγαν λίγοι-λίγοι και τους σκοτώναμε.
Παρόλο που έχουνε περάσει τόσα χρόνια έχει μείνει στην ιστορία η φράσει <<μολών λαβέ >>, δηλαδή έλα να τα πάρεις, όπου την είχε πει στον Ξέρξη τον βασιλιά των Περσών όταν εκείνος του είπε πριν την μάχη των Θερμοπύλων <<παραδοθείτε και δώστε μας τα εδάφη σας, δεν έχετε καμία ελπίδα>>.
Ο Λεωνίδας στον πόλεμο αυτόν όχι μόνο δεν παραδόθηκε αλλά έδωσε και την ζωή του. Αυτό μα δείχνει την αυτοθυσία και τον ηρωισμό του Λεωνίδα.
Θα ήθελα εκτός από πολεμιστές να γνωρίσω και πολύ σπουδαίους φιλόσοφους, όπως τον Σωκράτη αλλά αυτό θα γίνει στο επόμενο ταξίδι στο παρελθόν στην αρχαία Αθήνα. Προς το παρόν θα πάμε στην εποχή που ζούσε ο Λεωνίδας
Αντίο σας.Ταξιάρχης
«Ο ΒΑΣΙΛΑΕΤΟΣ»
Ο Βασιλαετός είναι αρπακτικό πτηνό που κυκλοφορεί την ημέρα και είναι ένα είδος υποεξαφάνησης. Ακόμα είναι από τους αετούς που υπάρχουν και στην Ελλάδα.
Οι περιοχές που βρίσκετε ο Βασιλαετός είναι πολύ διακεκομμένες και, στην ουσία, απαντά σε μικρούς θύλακες. Είναι αποδεδειγμένο πως ο Βασιλαετός φωλιάζει στις εξής χώρες: Αυστρία, Αζερμπαϊτζάν, Βουλγαρία, Κίνα, Δημοκρατία της Τσεχίας, Π.Γ.Δ.Μ, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Καζακστάν, Ρωσία, Σερβία, Σλοβακία, Τουρκία και Ουκρανία.
Αντίθετα από τους άλλους αετούς ο Βασιλαετός, δεν συχνάζει σε ορεινά περιβάλλοντα. Αναπαράγεται στα δάση έως τα 1.000 μέτρα, σε στέπες και αγροτικές περιοχές με μεγάλα δέντρα.
Ο Βασιλαετός και κάποια άλλα είδη αετού είναι λίγο μεγαλύτερα σε μέγεθος και με μεγαλύτερη ουρά. Το χρώμα του ενήλικα είναι πολύ σκούρο καφέ και όσο πλησιάζει στο ράμφος ανοίγει. Η ουρά του είναι ασημογκρίζα. Τα βιομετρικά στοιχεία του Βασιλαετού είναι τα εξής:
Μήκος σώματος: 74-83εκατοστά.
Άνοιγμα πτερύγων: 190-210εκατοστά.
Βάρος: Αρσενικό 2,45-2,72 κιλά, θηλυκό 3,16-4,53 κιλά.
Τρώει λαγούς, χάμστερ, μικρότερα ή μεγαλύτερα πουλιά από αυτόν, έντομα βατράχια και σαύρες.
Κατά την πτήση του η φιγούρα του είναι παρόμοια με εκείνη του χρυσαετού, αλλά τα φτερά την ουράς κρατιούνται σχετικά κλειστά χωρίς να αποκλείεται να είναι ανοικτά, ενώ οι πτέρυγες κρατιούνται σε παράλληλη θέση με το έδαφος, δίνοντας το σχήμα σταυρού σε μετωπιαία όψη.
Ταξιάρχης πηγή Βικιπαίδια.
Ο Βασιλαετός είναι αρπακτικό πτηνό που κυκλοφορεί την ημέρα και είναι ένα είδος υποεξαφάνησης. Ακόμα είναι από τους αετούς που υπάρχουν και στην Ελλάδα.
Οι περιοχές που βρίσκετε ο Βασιλαετός είναι πολύ διακεκομμένες και, στην ουσία, απαντά σε μικρούς θύλακες. Είναι αποδεδειγμένο πως ο Βασιλαετός φωλιάζει στις εξής χώρες: Αυστρία, Αζερμπαϊτζάν, Βουλγαρία, Κίνα, Δημοκρατία της Τσεχίας, Π.Γ.Δ.Μ, Γεωργία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Καζακστάν, Ρωσία, Σερβία, Σλοβακία, Τουρκία και Ουκρανία.
Αντίθετα από τους άλλους αετούς ο Βασιλαετός, δεν συχνάζει σε ορεινά περιβάλλοντα. Αναπαράγεται στα δάση έως τα 1.000 μέτρα, σε στέπες και αγροτικές περιοχές με μεγάλα δέντρα.
Ο Βασιλαετός και κάποια άλλα είδη αετού είναι λίγο μεγαλύτερα σε μέγεθος και με μεγαλύτερη ουρά. Το χρώμα του ενήλικα είναι πολύ σκούρο καφέ και όσο πλησιάζει στο ράμφος ανοίγει. Η ουρά του είναι ασημογκρίζα. Τα βιομετρικά στοιχεία του Βασιλαετού είναι τα εξής:
Μήκος σώματος: 74-83εκατοστά.
Άνοιγμα πτερύγων: 190-210εκατοστά.
Βάρος: Αρσενικό 2,45-2,72 κιλά, θηλυκό 3,16-4,53 κιλά.
Τρώει λαγούς, χάμστερ, μικρότερα ή μεγαλύτερα πουλιά από αυτόν, έντομα βατράχια και σαύρες.
Κατά την πτήση του η φιγούρα του είναι παρόμοια με εκείνη του χρυσαετού, αλλά τα φτερά την ουράς κρατιούνται σχετικά κλειστά χωρίς να αποκλείεται να είναι ανοικτά, ενώ οι πτέρυγες κρατιούνται σε παράλληλη θέση με το έδαφος, δίνοντας το σχήμα σταυρού σε μετωπιαία όψη.
Ταξιάρχης πηγή Βικιπαίδια.