"ένα το χελιδόνι"
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση
"Ο στρατιώτης"
Στίχοι: Κωστούλα Μητροπούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δεν μιλάει πολύ
του 'ναι μεγάλη η στολή
του 'ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει
είναι μονόνοτο και του 'ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
Δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νώρις
και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Του 'παν θα βάλεις το χακί
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
θα μπεις στην πρώτη τη γραμμή
και ήρωας θα γίνεις
Εκείνος δεν μιλάει πολύ
του 'ναι μεγάλη η στολή
του 'ναι μεγάλη η στολή
και βάσανο οι αρβύλες
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και του 'ρχεται να κλαίει
είναι μονόνοτο και του 'ρχεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
Δεν του ΄γραφε ποτέ κανείς
τις νύχτες ξύπναγε νωρίς
τις νύχτες ξύπναγε νώρις
και μίλαγε για λάθος
Μια μέρα έγινε στουπί
πέταξε πέρα τη στολή
πέταξε πέρα τη στολή
και έκλαψε μονάχος
Το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
είναι μονότονο και ντρέπεται να κλαίει
το εμβατήριο που του ‘μαθαν να λέει
"Λίγο ψηλότερα"
ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ
Λίγο ακόμα θα ιδούμε (2)
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν(3)
λίγο ακόμα θα ιδούμε(2)
τα μάρμαρα να λάμπουν - να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα θα ιδούμε (2)
τα μάρμαρα να λάμπουν - να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα.
Στίχοι :Γ.Σεφέρης
Μουσική :Μ.Θεοδωράκης
Ερμηνεία:Μ.Φαραντούρη
Λίγο ακόμα θα ιδούμε (2)
τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν(3)
λίγο ακόμα θα ιδούμε(2)
τα μάρμαρα να λάμπουν - να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα θα ιδούμε (2)
τα μάρμαρα να λάμπουν - να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα
Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα
λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα.
Στίχοι :Γ.Σεφέρης
Μουσική :Μ.Θεοδωράκης
Ερμηνεία:Μ.Φαραντούρη
"ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ"
Ποιος τη ζωή μου
Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά
να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά
σαν ψάρι μ’ έχουν πιάσει μες στα δίχτυα
Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά
ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;
Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
Μουσική:Μ.Θεοδωράκης
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά
να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;
ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά
σαν ψάρι μ’ έχουν πιάσει μες στα δίχτυα
Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά
ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;
Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά
στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;
πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά
που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
Μουσική:Μ.Θεοδωράκης
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ' αίματα!
ο δρόμος
Στίχοι: Μητροπούλου Κωστούλα
Μουσική: Λοΐζος Μάνος
Πρώτη εκτέλεση: Σούλα Μπιρμπίλη
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
Λα λα λα λα...
Ύστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά
Λα λα λα λα...
Τις Κυριακές απ’ το πρωί στα καφενεία
έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά
Μουσική: Λοΐζος Μάνος
Πρώτη εκτέλεση: Σούλα Μπιρμπίλη
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
Λα λα λα λα...
Ύστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά
Λα λα λα λα...
Τις Κυριακές απ’ το πρωί στα καφενεία
έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά
Τάκορντεόν
το ακορντεόν
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν.
'Οταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν.
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας τ' ακορντεόν.
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν .
'Αρχινισμένο σύνθημα -πάντα μου μένει-
όποτ' ακούω από τότε ακορντεόν
και ' χει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
"δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός,"
Και ' χει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
"δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός."
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν.
'Οταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν.
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας τ' ακορντεόν.
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν .
'Αρχινισμένο σύνθημα -πάντα μου μένει-
όποτ' ακούω από τότε ακορντεόν
και ' χει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
"δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός,"
Και ' χει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει,
"δεν θα περά- δεν θα περάσει ο φασισμός."